Idealnie...

Jestem szczęśliwą mamą, zadbaną kobietą, mam furę ciuchów, butów, kosmetyków... Mam super pracę, 5 przyjaciółek, z którymi widuję się w każdy weekend. Przeżyłam najpiękniejsze lata swojego życia na studiach, wyszalałam się i imprezowałam ile tylko mogłam. 

Moje dziecko jest zdrowe, super się rozwija. Nigdy nie choruje. Nie je słodyczy, nie brudzi się, bawi się samo grzecznie, ja w tym czasie sprzątam, gotuję, prasuję.. W domu jest zawsze czysto. Mam pełno osób do pomocy, więc nasze mieszkanie jest idealne. Zawsze gotowe na przyjęcie gości, zakupy spożywcze robione regularnie.. W końcu zawsze mam na to czas.. 

Dieta mojego dziecka jest bardzo zdrowa, z resztą my wszyscy się dobrze odżywiamy. Podając mu posiłek zawsze, ale to zawsze wszystko znika z talerza. Oczywiście się przy tym nie wybrudzi... Siebie, ani stołu, ani podłogi. Wszystko jest czyste. Gotując, nie dodaję zbędnych przypraw.. typu soli :) przecież zje bez soli, bardzo mu smakuje. Uwielbia takie jedzenie i w ogóle nic nie wypluwa. Smaku słodkiego to w ogóle nie zna.. Bo przecież to TAKIE niezdrowe! A co więcej.. Moje dziecko w ogóle nie ogląda telewizji, ani bajek w internecie. Czytam mu tylko książki. 

Ma idealny rytm dnia. Codziennie jest tak samo. Nie mam kłopotów z późnym zasypianiem, bo wszystko jest dopracowane na picuś glancuś :) Ogólnie wszystko jest super, super, super... Tylko, że.... NA POKAZ!!! I nic tu nie jest prawdą :)

Nie jestem w stanie uwierzyć w takie coś. To wcale nie jest idealne.. Jest sztuczne i nieprawdziwe. Ale czy idealnie nie jest wtedy gdy.. 

Czuję się jako matka spełnioną kobietą?

Nie żałuję, że te "najpiękniejsze lata studiów" przeleciały mi przez palce i nigdy ich nie doświadczę w taki lekki i swobodny sposób. Pewnie nie będę już imprezować do upadłego... Nigdy mnie też to specjalnie nie kręciło. Zostałam mamą w wieku 20 lat, wtedy coś innego stało się ważniejsze, a teraz mam dopiero 22 lata i uwielbiam to, że teraz mam tyyyyle czasu dla Adasia :))
 Może dla mnie, będąc już 10 lat z jednym mężczyzną którego kocham ważniejsza jest stabilizacja i posiadanie RODZINY?

Może idealne jest to, że mamy w sobie siłę, pracujemy, robimy coś dobrego dla innych? Co wiąże się z uśmiechami na wielu twarzach? Tak, tak.. pracujemy z dziećmi :)

A może idealne jest to, że urodziłam zdrowe dziecko... Które rozwija się jak najbardziej prawidłowo, które ma w sobie tyle energii i pozytywnych uczuć. 

A teraz można sobie odpowiedzieć na kilka pytań... Czy nie warto dać jednego kinderka do rączki aby zobaczyć ten uśmiech i radość z posiadania czegoś tak PYSZNEGO oczywiście w jego "smakowych gustach"? Albo gdy otwiera jajko niespodziankę a tam AUTO? :) a mama przypomina sobie słodkie dzieciństwo, gdzie mój najdroższy dziadzio nie żałował nam słodyczy :))

Albo dodać ciut przypraw do jego posiłku, żeby zjadł ze smakiem wszystko z talerza? Żeby wiedział, że jedzenie nie wiąże się ze stresem i z czymś niedobrym, a raczej z czymś zupełnie przyjemnym? Uważam, że dieta, w życiu naszych maluchów jest bardzo ważna, zawsze tego pilnowałam i pilnuję.. Jednak pamiętam jak ja byłam dzieckiem, jakie to cudowne było zjeść kinder niespodziankę! Albo jak dostawaliśmy paczki na Święta Bożego Narodzenia pełne słodyczy.. A później się razem z bratem dzieliliśmy. Dziecko.. to tylko dziecko. :) Nie trzeba być takim sztywniakiem ;))

A czy jedna bajka w tv/na internecie, czy dwie nie sprawią, że jego wyobrażenie Kubusia Puchatka nie jest już tylko wyobrażeniem? A czy rytmiczna piosenka nie pobudzi jego aktywności fizycznej? Jeszcze jak widzi skaczące dzieci w telewizji.

A czy to, że się czasem przeziębi nie nauczy nas, że nic nie jest takie idealne, że to normalna sprawa.. Czasem stresująca, ale o kogo mam się martwić jak nie o własne dziecko? A jaka później jestem z siebie dumna, że mu pomogłam, że razem przeszliśmy przez chorobę. 

A czy to, że Adaś uwielbia poznawać świat i robić nowe rzeczy BAAAARDZO się przy tym brudząc, nie jest wspaniałe? Gdy widzę jego radość i zainteresowanie.. to naprawdę, nie myślę o plamach na jego ubrankach. Ohh, no w końcu mamy odplamiacze :)

Co z tego, że nieraz w domu totalny bałagan a w lodówce nie ma nawet mleka do kawy, bo nie zdążyliśmy zrobić zakupów. Prawdziwi przyjaciele wpadną z mlekiem w ręku i nie przejmują się jak wyglądam ja czy dom ;) Cieszymy się chwilą...

fot.Justyna Hołda

Idealnie jest wtedy gdy nie jest do końca idealnie :). Życie nas cały czas uczy... Uczę się być powiedzmy tą "idealną - nieidealną" żoną i mamą. Dobrze wiem, że tak naprawdę wiele przede mną. I mam nieraz wrażenie, że to dziecko uczy nas tej "dorosłej dojrzałości." 

Autor: Ola